verb indikativ presens
vil
verb indikativ preteritum
ville

ville (verb)

  • (verb) áigut; (verb) háliidit
    Hvis du vil lære spansk, kan du bli med på kveldskurset vårt.
    Jus áiggut oahppat espánnjagiela, de sáhtát searvat min eahketkursii.
verb indikativ presens
vil
verb indikativ preteritum
ville
ville Oza buot hámiid teavsttain →
  • ville verb indikativ preteritum
  • ville verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ville lea vejolaččat dán sáni hápmi:

vill Oza buot hámiid teavsttain →
  • vill adj. Pos flt. Def
  • vill adj. Pos flt. ubestemt
  • vill adj. Pos ent. Def
ville Oza buot hámiid teavsttain →
  • Ville subst. egennavn
ville Oza buot hámiid teavsttain →
  • ville verb indikativ preteritum
  • ville verb infinitiv