virkelig (adj.)
virkelig (adverb)
-
1.
(adverb) duođai
(adverb) vuoiga
(adverb) duođas
- Ánte undret seg om Ánne virkelig kan stå på hodet.
-
Ánte imaštalai duođas go Ánne máhttá oaivvi nalde čuožžut.
-
2.
(forsterkende)
(adverb) gal
- Det har jeg virkelig glemt.
-
Dan gal lean vajálduhttán.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
virkelig lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- virkelig Oza buot hámiid teavsttain →
-
- virkelig adj. avledning: adverb adverb
- virkelig adj. Pos Fem sg. ubestemt
- virkelig adj. Pos MF sg. ubestemt
- virkelig adj. Pos Msc sg. ubestemt
- virkelig adj. Pos Neu sg. ubestemt
- virkelig Oza buot hámiid teavsttain →
-
- virkelig adverb
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English