ymte (verb)
- (verb) árvalit; (verb) jienádit
- (ymte om) (verb) geahkat
- (ymte om at en vil) (verb) hoahkat
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ymte lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ymte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ymte verb infinitiv