preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. arvvan arven
yks.2.p. arvvat arvet
yks.3.p. arvá arvvai
kaks.1.p. arve arvvaime
kaks.2.p. arvabeahtti arvvaide
kaks.3.p. arvaba arvvaiga
mon.1.p. arvat arvvaimet
mon.2.p. arvabehtet arvvaidet
mon.3.p. arvet arve
preesens kieltomuoto
arvva
preteriti kieltomuoto
arvan
perf.partisiippi
arvan
imperatiivi yks.2.p.
arvva
imperatiivi kaks.2.p.
arvi
imperatiivi mon.2.p.
arvet
Eanet sojahanhámit →

arvat (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. arvvan arven
yks.2.p. arvvat arvet
yks.3.p. arvá arvvai
kaks.1.p. arve arvvaime
kaks.2.p. arvabeahtti arvvaide
kaks.3.p. arvaba arvvaiga
mon.1.p. arvat arvvaimet
mon.2.p. arvabehtet arvvaidet
mon.3.p. arvet arve
preesens kieltomuoto
arvva
preteriti kieltomuoto
arvan
perf.partisiippi
arvan
imperatiivi yks.2.p.
arvva
imperatiivi kaks.2.p.
arvi
imperatiivi mon.2.p.
arvet
Eanet sojahanhámit →
arvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • arvat verb infinitiivi
  • arvat verb indik. preesens mon.1.p.


arvat (adv.)

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

arvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

arvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • arvat adv.
arvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • arvat verb infinitiivi
  • arvat verb indik. preesens mon.1.p.