bealkit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | bealkkán | belken |
yks.2.p. | bealkkát | belket |
yks.3.p. | bealká | belkkii |
kaks.1.p. | belke | belkkiime |
kaks.2.p. | bealkibeahtti | belkkiide |
kaks.3.p. | bealkiba | belkkiiga |
mon.1.p. | bealkit | belkkiimet |
mon.2.p. | bealkibehtet | belkkiidet |
mon.3.p. | belket | belke |
- preesens kieltomuoto
- bealkke
- preteriti kieltomuoto
- bealkán
- perf.partisiippi
- bealkán
- imperatiivi yks.2.p.
- bealkke
- imperatiivi kaks.2.p.
- bealki
- imperatiivi mon.2.p.
- belket
bealket
bealkit (verb)
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | bealkkán | belken |
yks.2.p. | bealkkát | belket |
yks.3.p. | bealká | belkkii |
kaks.1.p. | belke | belkkiime |
kaks.2.p. | bealkibeahtti | belkkiide |
kaks.3.p. | bealkiba | belkkiiga |
mon.1.p. | bealkit | belkkiimet |
mon.2.p. | bealkibehtet | belkkiidet |
mon.3.p. | belket | belke |
- preesens kieltomuoto
- bealkke
- preteriti kieltomuoto
- bealkán
- perf.partisiippi
- bealkán
- imperatiivi yks.2.p.
- bealkke
- imperatiivi kaks.2.p.
- bealki
- imperatiivi mon.2.p.
- belket
bealket
- bealkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bealkit verb infinitiivi
- bealkit verb
- bealkit verb indik. preesens mon.1.p.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bealkit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bealkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bealkit verb infinitiivi
- bealkit verb
- bealkit verb indik. preesens mon.1.p.
- Der/NomAg
-
- Johdos aktor subst. flt. nominatiivi