duostat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | duosttan | dusten |
yks.2.p. | duosttat | dustet |
yks.3.p. | duostá | duosttai |
kaks.1.p. | duste | duosttaime |
kaks.2.p. | duostabeahtti | duosttaide |
kaks.3.p. | duostaba | duosttaiga |
mon.1.p. | duostat | duosttaimet |
mon.2.p. | duostabehtet | duosttaidet |
mon.3.p. | dustet | duste |
- preesens kieltomuoto
- duostta
- preteriti kieltomuoto
- duostan
- perf.partisiippi
- duostan
- imperatiivi yks.2.p.
- duostta
- imperatiivi kaks.2.p.
- duosti
- imperatiivi mon.2.p.
- dustet
duostet
duostat (verb)
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | duosttan | dusten |
yks.2.p. | duosttat | dustet |
yks.3.p. | duostá | duosttai |
kaks.1.p. | duste | duosttaime |
kaks.2.p. | duostabeahtti | duosttaide |
kaks.3.p. | duostaba | duosttaiga |
mon.1.p. | duostat | duosttaimet |
mon.2.p. | duostabehtet | duosttaidet |
mon.3.p. | dustet | duste |
- preesens kieltomuoto
- duostta
- preteriti kieltomuoto
- duostan
- perf.partisiippi
- duostan
- imperatiivi yks.2.p.
- duostta
- imperatiivi kaks.2.p.
- duosti
- imperatiivi mon.2.p.
- dustet
duostet
- duostat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- duostat verb infinitiivi
- duostat verb indik. preesens mon.1.p.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
duostat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- duo Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- duo subst. ent. lokatiivi omistusl. 2.p.ent.
- duostat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- duostat verb infinitiivi
- duostat verb indik. preesens mon.1.p.