preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. duosttan dusten
yks.2.p. duosttat dustet
yks.3.p. duostá duosttai
kaks.1.p. duste duosttaime
kaks.2.p. duostabeahtti duosttaide
kaks.3.p. duostaba duosttaiga
mon.1.p. duostat duosttaimet
mon.2.p. duostabehtet duosttaidet
mon.3.p. dustet duste
preesens kieltomuoto
duostta
preteriti kieltomuoto
duostan
perf.partisiippi
duostan
imperatiivi yks.2.p.
duostta
imperatiivi kaks.2.p.
duosti
imperatiivi mon.2.p.
dustet
duostet
Eanet sojahanhámit →

duostat (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. duosttan dusten
yks.2.p. duosttat dustet
yks.3.p. duostá duosttai
kaks.1.p. duste duosttaime
kaks.2.p. duostabeahtti duosttaide
kaks.3.p. duostaba duosttaiga
mon.1.p. duostat duosttaimet
mon.2.p. duostabehtet duosttaidet
mon.3.p. dustet duste
preesens kieltomuoto
duostta
preteriti kieltomuoto
duostan
perf.partisiippi
duostan
imperatiivi yks.2.p.
duostta
imperatiivi kaks.2.p.
duosti
imperatiivi mon.2.p.
dustet
duostet
Eanet sojahanhámit →
duostat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duostat verb infinitiivi
  • duostat verb indik. preesens mon.1.p.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duostat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duo Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duo subst. ent. lokatiivi omistusl. 2.p.ent.
duostat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duostat verb infinitiivi
  • duostat verb indik. preesens mon.1.p.