gillet (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gillet lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- Johdos -d verb imperatiivi kieltomuoto
- Johdos -d verb imperatiivi yks.2.p.
- Johdos -d verb indik. preesens kieltomuoto
- Der/h
-
- Johdos -h verb imperatiivi kieltomuoto
- Johdos -h verb imperatiivi yks.2.p.
- Johdos -h verb indik. preesens kieltomuoto
- giellat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- giellat verb imperatiivi mon.2.p.
- giellat verb indik. preesens mon.3.p.
- giellat verb indik. preteriti yks.2.p.
- gillet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Gillet subst. erisnimi attr.
- Gillet subst. erisnimi ent. akkusativ
- Gillet subst. erisnimi ent. genetiivi Allegro
- Gillet subst. erisnimi ent. nominatiivi
- gillet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gillet verb
- gillet verb infinitiivi
- gillet verb indik. preesens mon.1.p.
- gillet verb indik. preesens yks.2.p.