hupman (subst.)
hupmat (verb)
hupma (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hupman lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genetiivi
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominatiivi
- Der/NomAct
-
- Johdettu subst. subst. ent. nominatiivi
- Johdettu subst. subst. ent. genetiivi Allegro
- hupma Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hupma subst. ent. nominatiivi omistusl. 1.p.ent.
- hupma subst. ent. genetiivi omistusl. 1.p.ent.
- hupma subst. ent. akkusativ omistusl. 1.p.ent.
- hupma subst. essiv
- hupman Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hupman subst. ent. genetiivi Allegro
- hupman subst. ent. nominatiivi
- hupmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hupmat verb
- hupmat verb perf.partisiippi
- hupmat verb indik. preteriti kieltomuoto