preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. jođán johten
yks.2.p. jođát johtet
yks.3.p. johtá jođii
kaks.1.p. johte jođiime
kaks.2.p. johtibeahtti jođiide
kaks.3.p. johtiba jođiiga
mon.1.p. johtit jođiimet
mon.2.p. johtibehtet jođiidet
mon.3.p. johtet johte
preesens kieltomuoto
jođe
preteriti kieltomuoto
johtán
perf.partisiippi
johtán
imperatiivi yks.2.p.
jođe
imperatiivi kaks.2.p.
johtti
imperatiivi mon.2.p.
johtet
johttet
Eanet sojahanhámit →

johtit (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. jođán johten
yks.2.p. jođát johtet
yks.3.p. johtá jođii
kaks.1.p. johte jođiime
kaks.2.p. johtibeahtti jođiide
kaks.3.p. johtiba jođiiga
mon.1.p. johtit jođiimet
mon.2.p. johtibehtet jođiidet
mon.3.p. johtet johte
preesens kieltomuoto
jođe
preteriti kieltomuoto
johtán
perf.partisiippi
johtán
imperatiivi yks.2.p.
jođe
imperatiivi kaks.2.p.
johtti
imperatiivi mon.2.p.
johtet
johttet
Eanet sojahanhámit →
johtit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • johtit verb infinitiivi
  • johtit verb indik. preesens mon.1.p.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

johtit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

johtit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • johtit verb infinitiivi
  • johtit verb indik. preesens mon.1.p.