preesens (odne) preteriti (ikte) kond.
ođastan ođastin ođastivččen
ođastat ođastit ođastivččet
ođasta ođastii ođastivččii
ođastetne ođasteimme ođastivččiime
ođasteahppi ođasteidde ođastivččiide
ođasteaba ođasteigga ođastivččiiga
ođastat
ođastit
ođasteimmet ođastivččiimet
ođastehpet ođasteiddet ođastivččiidet
ođastit ođastedje ođastivčče
preesens kieltomuoto
ođas
preteriti kieltomuoto
ođastan
kond. kieltomuoto
ođastivčče
perf.partisiippi
ođastan
imperatiivi yks.2.p.
ođas
imperatiivi kaks.2.p.
ođasteahkki
imperatiivi mon.2.p.
ođastehket
Eanet sojahanhámit →

ođastit (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte) kond.
ođastan ođastin ođastivččen
ođastat ođastit ođastivččet
ođasta ođastii ođastivččii
ođastetne ođasteimme ođastivččiime
ođasteahppi ođasteidde ođastivččiide
ođasteaba ođasteigga ođastivččiiga
ođastat
ođastit
ođasteimmet ođastivččiimet
ođastehpet ođasteiddet ođastivččiidet
ođastit ođastedje ođastivčče
preesens kieltomuoto
ođas
preteriti kieltomuoto
ođastan
kond. kieltomuoto
ođastivčče
perf.partisiippi
ođastan
imperatiivi yks.2.p.
ođas
imperatiivi kaks.2.p.
ođasteahkki
imperatiivi mon.2.p.
ođastehket
Eanet sojahanhámit →
ođastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ođastit verb infinitiivi
  • ođastit verb indik. preesens mon.1.p.
  • ođastit verb indik. preesens mon.3.p.
  • ođastit verb indik. preteriti yks.2.p.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ođastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ođastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ođastit verb infinitiivi
  • ođastit verb indik. preesens mon.1.p.
  • ođastit verb indik. preesens mon.3.p.
  • ođastit verb indik. preteriti yks.2.p.