olus (adv.)


ent. flt.
nominatiivi olus olusat
genetiivi olosa olusiid
akkusativ olosa olusiid
illatiivi olusii olusiidda
lokatiivi olusis olusiin
komitatiivi olusiin olusiiguin
essiv olusin
Eanet sojahanhámit →

olus (pron. ubest.)

ent. flt.
nominatiivi olus olusat
genetiivi olosa olusiid
akkusativ olosa olusiid
illatiivi olusii olusiidda
lokatiivi olusis olusiin
komitatiivi olusiin olusiiguin
essiv olusin
Eanet sojahanhámit →
olus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • olus pron. ubest. ent. nominatiivi

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

olus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

olu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • olu adj. ent. lokatiivi
olus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • olus adv.
olus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • olus pron. ubest. ent. nominatiivi