sáhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | sáhtán | sáhtten |
yks.2.p. | sáhtát | sáhttet |
yks.3.p. | sáhttá | sáhtii |
kaks.1.p. | sáhtte | sáhtiime |
kaks.2.p. | sáhttibeahtti | sáhtiide |
kaks.3.p. | sáhttiba | sáhtiiga |
mon.1.p. | sáhttit | sáhtiimet |
mon.2.p. | sáhttibehtet | sáhtiidet |
mon.3.p. | sáhttet | sáhtte |
- preesens kieltomuoto
- sáhte
- preteriti kieltomuoto
- sáhttán
- perf.partisiippi
- sáhttán
- imperatiivi yks.2.p.
- sáhte
- imperatiivi kaks.2.p.
- sáhtti
- imperatiivi mon.2.p.
- sáhttet
sáhttit (verb)
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | sáhtán | sáhtten |
yks.2.p. | sáhtát | sáhttet |
yks.3.p. | sáhttá | sáhtii |
kaks.1.p. | sáhtte | sáhtiime |
kaks.2.p. | sáhttibeahtti | sáhtiide |
kaks.3.p. | sáhttiba | sáhtiiga |
mon.1.p. | sáhttit | sáhtiimet |
mon.2.p. | sáhttibehtet | sáhtiidet |
mon.3.p. | sáhttet | sáhtte |
- preesens kieltomuoto
- sáhte
- preteriti kieltomuoto
- sáhttán
- perf.partisiippi
- sáhttán
- imperatiivi yks.2.p.
- sáhte
- imperatiivi kaks.2.p.
- sáhtti
- imperatiivi mon.2.p.
- sáhttet
- sáhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sáhttit verb infinitiivi
- sáhttit verb
- sáhttit verb indik. preesens mon.1.p.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sáhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- Johdos aktor subst. flt. nominatiivi
- sáhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sáhttit verb infinitiivi
- sáhttit verb
- sáhttit verb indik. preesens mon.1.p.