soaitit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | soaittán | soiten |
yks.2.p. | soaittát | soitet |
yks.3.p. | soaitá | soittii |
kaks.1.p. | soite | soittiime |
kaks.2.p. | soaitibeahtti | soittiide |
kaks.3.p. | soaitiba | soittiiga |
mon.1.p. | soaitit | soittiimet |
mon.2.p. | soaitibehtet | soittiidet |
mon.3.p. | soitet | soite |
- preesens kieltomuoto
- soaitte
- preteriti kieltomuoto
- soaitán
- perf.partisiippi
- soaitán
- imperatiivi yks.2.p.
- soaitte
- imperatiivi kaks.2.p.
- soaiti
- imperatiivi mon.2.p.
- soitet
soaitet
soaitit (verb)
preesens (odne) | preteriti (ikte) | |
---|---|---|
yks.1.p. | soaittán | soiten |
yks.2.p. | soaittát | soitet |
yks.3.p. | soaitá | soittii |
kaks.1.p. | soite | soittiime |
kaks.2.p. | soaitibeahtti | soittiide |
kaks.3.p. | soaitiba | soittiiga |
mon.1.p. | soaitit | soittiimet |
mon.2.p. | soaitibehtet | soittiidet |
mon.3.p. | soitet | soite |
- preesens kieltomuoto
- soaitte
- preteriti kieltomuoto
- soaitán
- perf.partisiippi
- soaitán
- imperatiivi yks.2.p.
- soaitte
- imperatiivi kaks.2.p.
- soaiti
- imperatiivi mon.2.p.
- soitet
soaitet
- soaitit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- soaitit verb infinitiivi
- soaitit verb
- soaitit verb indik. preesens mon.1.p.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
soaitit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- Johdos aktor subst. flt. nominatiivi
- soaitit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- soaitit verb infinitiivi
- soaitit verb
- soaitit verb indik. preesens mon.1.p.