preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. vikkan viggen
yks.2.p. vikkat vigget
yks.3.p. viggá vikkai
kaks.1.p. vigge vikkaime
kaks.2.p. viggabeahtti vikkaide
kaks.3.p. viggaba vikkaiga
mon.1.p. viggat vikkaimet
mon.2.p. viggabehtet vikkaidet
mon.3.p. vigget vigge
preesens kieltomuoto
vikka
preteriti kieltomuoto
viggan
perf.partisiippi
viggan
imperatiivi yks.2.p.
vikka
imperatiivi kaks.2.p.
viggi
imperatiivi mon.2.p.
vigget
Eanet sojahanhámit →

viggat (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. vikkan viggen
yks.2.p. vikkat vigget
yks.3.p. viggá vikkai
kaks.1.p. vigge vikkaime
kaks.2.p. viggabeahtti vikkaide
kaks.3.p. viggaba vikkaiga
mon.1.p. viggat vikkaimet
mon.2.p. viggabehtet vikkaidet
mon.3.p. vigget vigge
preesens kieltomuoto
vikka
preteriti kieltomuoto
viggan
perf.partisiippi
viggan
imperatiivi yks.2.p.
vikka
imperatiivi kaks.2.p.
viggi
imperatiivi mon.2.p.
vigget
Eanet sojahanhámit →
viggat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • viggat verb infinitiivi
  • viggat verb indik. preesens mon.1.p.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

viggat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

viggat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • viggat verb infinitiivi
  • viggat verb indik. preesens mon.1.p.