preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. vilššastan vilššastin
yks.2.p. vilššastat vilššastit
yks.3.p. vilššasta vilššastii
kaks.1.p. vilššastetne vilššasteimme
kaks.2.p. vilššasteahppi vilššasteidde
kaks.3.p. vilššasteaba vilššasteigga
mon.1.p. vilššastat
vilššastit
vilššasteimmet
mon.2.p. vilššastehpet vilššasteiddet
mon.3.p. vilššastit vilššastedje
preesens kieltomuoto
vilššas
preteriti kieltomuoto
vilššastan
perf.partisiippi
vilššastan
imperatiivi yks.2.p.
vilššas
imperatiivi kaks.2.p.
vilššasteahkki
imperatiivi mon.2.p.
vilššastehket
Eanet sojahanhámit →

vilššastit (verb)

preesens (odne) preteriti (ikte)
yks.1.p. vilššastan vilššastin
yks.2.p. vilššastat vilššastit
yks.3.p. vilššasta vilššastii
kaks.1.p. vilššastetne vilššasteimme
kaks.2.p. vilššasteahppi vilššasteidde
kaks.3.p. vilššasteaba vilššasteigga
mon.1.p. vilššastat
vilššastit
vilššasteimmet
mon.2.p. vilššastehpet vilššasteiddet
mon.3.p. vilššastit vilššastedje
preesens kieltomuoto
vilššas
preteriti kieltomuoto
vilššastan
perf.partisiippi
vilššastan
imperatiivi yks.2.p.
vilššas
imperatiivi kaks.2.p.
vilššasteahkki
imperatiivi mon.2.p.
vilššastehket
Eanet sojahanhámit →
vilššastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vilššastit verb infinitiivi
  • vilššastit verb indik. preesens mon.1.p.
  • vilššastit verb indik. preesens mon.3.p.
  • vilššastit verb indik. preteriti yks.2.p.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

vilššastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

vilššastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vilššastit verb infinitiivi
  • vilššastit verb indik. preesens mon.1.p.
  • vilššastit verb indik. preesens mon.3.p.
  • vilššastit verb indik. preteriti yks.2.p.