áššáskuhttit (verb)
- skylde på; (verb) anklage
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
áššáskuhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- áššáskuhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- áššáskuhttit verb transitiv infinitiv
- áššáskuhttit verb transitiv
- áššáskuhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- áššáskuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- áššáskuvvat verb intransitiv