ent. flt.
nominativ áhpi ábit
akkusativ ábi ábiid
genitiv ábi ábiid
illativ áhpái ábiide
lokativ ábis ábiin
komitativ ábiin ábiiguin
essiv áhpin
Eanet sojahanhámit →

áhpi (subst.)

  • 1. vid myrstrekning; treløs slette
  • 2. (det åpne havet) (subst.) hav
    Jaskesáhpi
    Stillehavet
ent. flt.
nominativ áhpi ábit
akkusativ ábi ábiid
genitiv ábi ábiid
illativ áhpái ábiide
lokativ ábis ábiin
komitativ ábiin ábiiguin
essiv áhpin
Eanet sojahanhámit →
áhpi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • áhpi subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

áhpi lea vejolaččat dán sáni hápmi:

áhpi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • áhpi subst. ent. nominativ
áhppi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • áhppi subst. ent. akkusativ
  • áhppi subst. ent. genitiv