áhpi (subst.)
- 1. vid myrstrekning; treløs slette
-
2.
(det åpne havet)
(subst.) hav
- Jaskesáhpi
- Stillehavet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
áhpi lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- áhpi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- áhpi subst. ent. nominativ
- áhppi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- áhppi subst. ent. akkusativ
- áhppi subst. ent. genitiv