ent. flt.
nominativ áiru áirrut
akkusativ áirru áirruid
genitiv áirru áirruid
illativ áirui áirruide
lokativ áirrus áirruin
komitativ áirruin áirruiguin
essiv áirun
Eanet sojahanhámit →

áiru (subst.)

ent. flt.
nominativ áiru áirrut
akkusativ áirru áirruid
genitiv áirru áirruid
illativ áirui áirruide
lokativ áirrus áirruin
komitativ áirruin áirruiguin
essiv áirun
Eanet sojahanhámit →
áiru Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • áiru subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

áiru lea vejolaččat dán sáni hápmi:

áiru Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • áiru subst. ent. nominativ