ent. flt.
nominativ árbediehtu árbedieđut
akkusativ árbedieđu árbedieđuid
genitiv árbedieđu árbedieđuid
illativ árbedihtui árbedieđuide
lokativ árbedieđus árbedieđuin
komitativ árbedieđuin árbedieđuiguin
essiv árbediehtun
Eanet sojahanhámit →

árbediehtu (subst.)

  • tradisjonell kunnskap
ent. flt.
nominativ árbediehtu árbedieđut
akkusativ árbedieđu árbedieđuid
genitiv árbedieđu árbedieđuid
illativ árbedihtui árbedieđuide
lokativ árbedieđus árbedieđuin
komitativ árbedieđuin árbedieđuiguin
essiv árbediehtun
Eanet sojahanhámit →
árbediehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • árbediehtu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

árbediehtu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

diehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • diehtu subst. ent. nominativ
árbediehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • árbediehtu subst. ent. nominativ
árbi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • árbi subst.