árjabidjan (subst.)
- (prestasjon, arbeid, medvirkning) (subst.) innsats
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
árjabidjan lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bidjan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bidjan subst. ent. genitiv
- bidjan subst. ent. nominativ
- bidjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bidjat verb transitiv
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- árja Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árja subst.
- árjabidjan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árjabidjan subst. ent. genitiv
- árjabidjan subst. ent. nominativ