árran (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
árran lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- árran Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árran subst. ent. nominativ
- árranit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árranit verb intransitiv indikativ presens nektingsform