sg. pl.
nominativ ártnot
ártnohat
akkusativ ártnoha
ártnohiid
genitiv ártnoha
ártnohiid
illativ ártnohii
ártnohiidda
lokativ ártnohis
ártnohiin
komitativ ártnohiin
ártnohiiguin
essiv ártnohin
Eanet sojahanhámit →

ártnot (subst.)

  • utmattet arbeidsrein
sg. pl.
nominativ ártnot
ártnohat
akkusativ ártnoha
ártnohiid
genitiv ártnoha
ártnohiid
illativ ártnohii
ártnohiidda
lokativ ártnohis
ártnohiin
komitativ ártnohiin
ártnohiiguin
essiv ártnohin
Eanet sojahanhámit →
ártnot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ártnot subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ártnot lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ártnot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ártnot subst. sg. nominativ