árvalus (subst.)
- 1. (subst.) tanke
- 2. (subst.) forslag
- 3. (forslag) (subst.) innstilling
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
árvalus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- árvalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árvalit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- árvalus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árvalus subst. ent. nominativ