árvvohuvvat (verb)
- bli verdiløs
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
árvvohuvvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/huvva
-
- avledning: -huvva verb intransitiv infinitiv
- árvvoheapme Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árvvoheapme adj.
- árvvohuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- árvvohuvvat verb intransitiv infinitiv