čivgat (verb)
-
få unger
- Lottit ja iežá eallit čivget, eai olbmot.
- Fugler og andre dyr čivget, ikke mennesker.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čivgat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- čivga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čivga subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
- čivgat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čivgat verb intransitiv infinitiv
- čivgat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.