presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čoakkán čoggen
2.p.ent. (don) čoakkát čogget
3.p.ent. (son) čoaggá čokkii
1.p.tot. (moai) čogge čokkiime
2.p.tot. (doai) čoaggibeahtti čokkiide
3.p.tot. (soai) čoaggiba čokkiiga
1.p.flt. (mii) čoaggit čokkiimet
2.p.flt. (dii) čoaggibehtet čokkiidet
3.p.flt. (sii) čogget čogge
presens nektingsform
(odne in) čoakke
preteritum nektingsform
(ikte in) čoaggán
perf.partisipp
(lean) čoaggán
imperativ 2.p.ent.
(til en) čoakke
imperativ 2.p.tot.
(til to) čoaggi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čogget
(til flere) čoagget
Eanet sojahanhámit →

čoaggit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čoakkán čoggen
2.p.ent. (don) čoakkát čogget
3.p.ent. (son) čoaggá čokkii
1.p.tot. (moai) čogge čokkiime
2.p.tot. (doai) čoaggibeahtti čokkiide
3.p.tot. (soai) čoaggiba čokkiiga
1.p.flt. (mii) čoaggit čokkiimet
2.p.flt. (dii) čoaggibehtet čokkiidet
3.p.flt. (sii) čogget čogge
presens nektingsform
(odne in) čoakke
preteritum nektingsform
(ikte in) čoaggán
perf.partisipp
(lean) čoaggán
imperativ 2.p.ent.
(til en) čoakke
imperativ 2.p.tot.
(til to) čoaggi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čogget
(til flere) čoagget
Eanet sojahanhámit →
čoaggit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čoaggit verb transitiv infinitiv
  • čoaggit verb transitiv
  • čoaggit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

čoaggit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
čoaggi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čoaggi subst. handlernomen flt. nominativ
čoaggit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čoaggit verb transitiv infinitiv
  • čoaggit verb transitiv
  • čoaggit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.