čuggestit (verb)
- (bruke spiss gjenstand, fort el. en gang) (verb) stikke
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čuggestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- čuggestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuggestit verb transitiv infinitiv
- čuggestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- čuggestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- čuggestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- čugget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čugget verb transitiv