presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čuggen čuggejin
2.p.ent. (don) čugget čuggejit
3.p.ent. (son) čugge čuggii
1.p.tot. (moai) čuggejetne čuggiime
2.p.tot. (doai) čuggebeahtti čuggiide
3.p.tot. (soai) čuggeba čuggiiga
1.p.flt. (mii) čugget čuggiimet
2.p.flt. (dii) čuggebehtet čuggiidet
3.p.flt. (sii) čuggejit čuggejedje
presens nektingsform
(odne in) čugge
preteritum nektingsform
(ikte in) čuggen
perf.partisipp
(lean) čuggen
imperativ 2.p.ent.
(til en) čugge
imperativ 2.p.tot.
(til to) čuggejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čuggejehket
Eanet sojahanhámit →

čugget (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čuggen čuggejin
2.p.ent. (don) čugget čuggejit
3.p.ent. (son) čugge čuggii
1.p.tot. (moai) čuggejetne čuggiime
2.p.tot. (doai) čuggebeahtti čuggiide
3.p.tot. (soai) čuggeba čuggiiga
1.p.flt. (mii) čugget čuggiimet
2.p.flt. (dii) čuggebehtet čuggiidet
3.p.flt. (sii) čuggejit čuggejedje
presens nektingsform
(odne in) čugge
preteritum nektingsform
(ikte in) čuggen
perf.partisipp
(lean) čuggen
imperativ 2.p.ent.
(til en) čugge
imperativ 2.p.tot.
(til to) čuggejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čuggejehket
Eanet sojahanhámit →
čugget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čugget verb transitiv
  • čugget verb transitiv infinitiv
  • čugget verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • čugget verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

čugget lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
čugget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čugget verb transitiv
  • čugget verb transitiv infinitiv
  • čugget verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • čugget verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.