ent. flt.
nominativ čuhti čuđit
akkusativ čuđi čuđiid
genitiv čuđi čuđiid
illativ čuhtái čuđiide
lokativ čuđis čuđiin
komitativ čuđiin čuđiiguin
essiv čuhtin
Eanet sojahanhámit →

čuhti (subst.)

ent. flt.
nominativ čuhti čuđit
akkusativ čuđi čuđiid
genitiv čuđi čuđiid
illativ čuhtái čuđiide
lokativ čuđis čuđiin
komitativ čuđiin čuđiiguin
essiv čuhtin
Eanet sojahanhámit →
čuhti Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čuhti subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

čuhti lea vejolaččat dán sáni hápmi:

čuhti Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čuhti subst. ent. nominativ