čuoimmuhit (verb)
- (få noen til å čuoibmut) (verb) stake
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čuoimmuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- čuoibmut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuoibmut verb transitiv
- čuoimmuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuoimmuhit verb transitiv infinitiv
- čuoimmuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- čuoimmuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- čuoimmuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.