čuovvulit (verb)
- 1. (følge opp) (verb) følge
- 2. følge etter
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čuovvulit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/l
-
- avledning: -l verb infinitiv
- avledning: -l verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- čuovvulit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuovvulit verb transitiv infinitiv
- čuovvulit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- čuovvulit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- čuovvulit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- čuovvut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuovvut verb transitiv