ent. flt.
nominativ šaddu šattut
akkusativ šattu šattuid
genitiv šattu šattuid
illativ šaddui šattuide
lokativ šattus šattuin
komitativ šattuin šattuiguin
essiv šaddun
Eanet sojahanhámit →

šaddu (subst.)

ent. flt.
nominativ šaddu šattut
akkusativ šattu šattuid
genitiv šattu šattuid
illativ šaddui šattuide
lokativ šattus šattuin
komitativ šattuin šattuiguin
essiv šaddun
Eanet sojahanhámit →
šaddu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • šaddu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

šaddu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

šaddat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • šaddat verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
šaddu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • šaddu subst. ent. nominativ