šealgat (adj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
šealgat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- šealgahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šealgahit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- šealgat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šealgat adj. ent. nominativ