šearrat (adj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
šearrat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- šearrahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šearrahit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- šearrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šearrat adj. ent. nominativ