šleađga (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
šleađga lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- šleađga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šleađga subst. ent. nominativ