šlundát (verb)
- være i dårlig humør; (verb) motløs
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
šlundát lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- šlundádit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šlundádit verb intransitiv imperativ nektingsform
- šlundádit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- šlundádit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- šlundát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- šlundát verb intransitiv
- šlundát verb intransitiv infinitiv
- šlundát verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- šlundát verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.