presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) albmanan albmanin
2.p.ent. (don) albmanat albmanit
3.p.ent. (son) albmana albmanii
1.p.tot. (moai) albmanetne albmaneimme
2.p.tot. (doai) albmaneahppi albmaneidde
3.p.tot. (soai) albmaneaba albmaneigga
1.p.flt. (mii) albmanat
(mii) albmanit
albmaneimmet
2.p.flt. (dii) albmanehpet albmaneiddet
3.p.flt. (sii) albmanit albmanedje
presens nektingsform
(odne in) albman
preteritum nektingsform
(ikte in) albmanan
perf.partisipp
(lean) albmanan
imperativ 2.p.ent.
(til en) albman
imperativ 2.p.tot.
(til to) albmaneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) albmanehket
Eanet sojahanhámit →

albmanit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) albmanan albmanin
2.p.ent. (don) albmanat albmanit
3.p.ent. (son) albmana albmanii
1.p.tot. (moai) albmanetne albmaneimme
2.p.tot. (doai) albmaneahppi albmaneidde
3.p.tot. (soai) albmaneaba albmaneigga
1.p.flt. (mii) albmanat
(mii) albmanit
albmaneimmet
2.p.flt. (dii) albmanehpet albmaneiddet
3.p.flt. (sii) albmanit albmanedje
presens nektingsform
(odne in) albman
preteritum nektingsform
(ikte in) albmanan
perf.partisipp
(lean) albmanan
imperativ 2.p.ent.
(til en) albman
imperativ 2.p.tot.
(til to) albmaneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) albmanehket
Eanet sojahanhámit →
albmanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • albmanit verb intransitiv infinitiv
  • albmanit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • albmanit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • albmanit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

albmanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

albmanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • albmanit verb intransitiv infinitiv
  • albmanit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • albmanit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • albmanit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.