presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) alvvahuvan alvvahuvven
2.p.ent. (don) alvvahuvat alvvahuvvet
3.p.ent. (son) alvvahuvvá alvvahuvai
1.p.tot. (moai) alvvahuvve alvvahuvaime
2.p.tot. (doai) alvvahuvvabeahtti alvvahuvaide
3.p.tot. (soai) alvvahuvvaba alvvahuvaiga
1.p.flt. (mii) alvvahuvvat alvvahuvaimet
2.p.flt. (dii) alvvahuvvabehtet alvvahuvaidet
3.p.flt. (sii) alvvahuvvet alvvahuvve
presens nektingsform
(odne in) alvvahuva
preteritum nektingsform
(ikte in) alvvahuvvan
perf.partisipp
(lean) alvvahuvvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) alvvahuva
imperativ 2.p.tot.
(til to) alvvahuvvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) alvvahuvvet
Eanet sojahanhámit →

alvvahuvvat (verb)

  • bli energiløs
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) alvvahuvan alvvahuvven
2.p.ent. (don) alvvahuvat alvvahuvvet
3.p.ent. (son) alvvahuvvá alvvahuvai
1.p.tot. (moai) alvvahuvve alvvahuvaime
2.p.tot. (doai) alvvahuvvabeahtti alvvahuvaide
3.p.tot. (soai) alvvahuvvaba alvvahuvaiga
1.p.flt. (mii) alvvahuvvat alvvahuvaimet
2.p.flt. (dii) alvvahuvvabehtet alvvahuvaidet
3.p.flt. (sii) alvvahuvvet alvvahuvve
presens nektingsform
(odne in) alvvahuva
preteritum nektingsform
(ikte in) alvvahuvvan
perf.partisipp
(lean) alvvahuvvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) alvvahuva
imperativ 2.p.tot.
(til to) alvvahuvvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) alvvahuvvet
Eanet sojahanhámit →
alvvahuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • alvvahuvvat verb intransitiv infinitiv
  • alvvahuvvat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

alvvahuvvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

alva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • alva subst.
alvvaheapme Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • alvvaheapme adj.
alvvahuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • alvvahuvvat verb intransitiv infinitiv
  • alvvahuvvat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
Der/huvva
  • avledning: -huvva verb intransitiv infinitiv
huvva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • huvva subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.