amas (adj.)
amas (verb)
-
(subjunk.) for at han eller hun ikke
- Son ferte leat várrogas go vázzá amas gáhččat.
- Han må være forsiktig når han går, så han ikke faller.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
amas lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- amas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- amas adj. attr.
- amas adj. ent. nominativ
- amas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- amas subjunk.
- amasmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- amasmit verb intransitiv imperativ nektingsform
- amasmit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- amasmit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- amastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- amastit verb transitiv imperativ nektingsform
- amastit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- amastit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- ii Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ii verb intransitiv nektingsverb supinum 3.p.ent.