attesteret (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
attesteret lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- attesteret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- attesteret verb transitiv
- attesteret verb transitiv infinitiv
- attesteret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- attesteret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform