Neahttadigisánit

attestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) attestan attestin
2.p.ent. (don) attestat attestit
3.p.ent. (son) attesta attestii
1.p.tot. (moai) attestetne attesteimme
2.p.tot. (doai) attesteahppi attesteidde
3.p.tot. (soai) attesteaba attesteigga
1.p.flt. (mii) attestat
(mii) attestit		 attesteimmet
2.p.flt. (dii) attestehpet attesteiddet
3.p.flt. (sii) attestit attestedje
presens nektingsform
(odne in) attes
preteritum nektingsform
(ikte in) attestan
perf.partisipp
(lean) attestan
imperativ 2.p.ent.
(til en) attes
imperativ 2.p.tot.
(til to) attesteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) attestehket
Eanet sojahanhámit →

attestit (verb)

  • gi litt
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) attestan attestin
2.p.ent. (don) attestat attestit
3.p.ent. (son) attesta attestii
1.p.tot. (moai) attestetne attesteimme
2.p.tot. (doai) attesteahppi attesteidde
3.p.tot. (soai) attesteaba attesteigga
1.p.flt. (mii) attestat
(mii) attestit		 attesteimmet
2.p.flt. (dii) attestehpet attesteiddet
3.p.flt. (sii) attestit attestedje
presens nektingsform
(odne in) attes
preteritum nektingsform
(ikte in) attestan
perf.partisipp
(lean) attestan
imperativ 2.p.ent.
(til en) attes
imperativ 2.p.tot.
(til to) attesteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) attestehket
Eanet sojahanhámit →
attestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • attestit verb transitiv infinitiv
  • attestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • attestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • attestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

attestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

addit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • addit verb transitiv
attestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • attestit verb transitiv infinitiv
  • attestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • attestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • attestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Der/st
  • litt/fort verb infinitiv
  • litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
  • litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
  • litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.