presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bággen bággejin
2.p.ent. (don) bágget bággejit
3.p.ent. (son) bágge bággii
1.p.tot. (moai) bággejetne bággiime
2.p.tot. (doai) bággebeahtti bággiide
3.p.tot. (soai) bággeba bággiiga
1.p.flt. (mii) bágget bággiimet
2.p.flt. (dii) bággebehtet bággiidet
3.p.flt. (sii) bággejit bággejedje
presens nektingsform
(odne in) bágge
preteritum nektingsform
(ikte in) bággen
perf.partisipp
(lean) bággen
imperativ 2.p.ent.
(til en) bágge
imperativ 2.p.tot.
(til to) bággejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bággejehket
Eanet sojahanhámit →

bágget (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bággen bággejin
2.p.ent. (don) bágget bággejit
3.p.ent. (son) bágge bággii
1.p.tot. (moai) bággejetne bággiime
2.p.tot. (doai) bággebeahtti bággiide
3.p.tot. (soai) bággeba bággiiga
1.p.flt. (mii) bágget bággiimet
2.p.flt. (dii) bággebehtet bággiidet
3.p.flt. (sii) bággejit bággejedje
presens nektingsform
(odne in) bágge
preteritum nektingsform
(ikte in) bággen
perf.partisipp
(lean) bággen
imperativ 2.p.ent.
(til en) bágge
imperativ 2.p.tot.
(til to) bággejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bággejehket
Eanet sojahanhámit →
bágget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bágget verb transitiv
  • bágget verb transitiv infinitiv
  • bágget verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bágget verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bágget lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bággehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bággehit verb transitiv imperativ nektingsform
  • bággehit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • bággehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
bágget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bágget verb transitiv
  • bágget verb transitiv infinitiv
  • bágget verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bágget verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform