báhccat (verb)
- gå av
- (verb) sprette
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
báhccat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- báhccat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- báhccat verb intransitiv infinitiv