bajil (adverb)
-
(adverb) ovenpå;
(adverb) ovenfra
- Dan mun máhtán bajil.
- Jeg kan det utenat.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bajil lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bajil Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bajil adverb
- bajil Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bajil postposisjon
- bajil Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bajil preposisjon
- bajildit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bajildit verb transitiv indikativ presens nektingsform