belá (subst.)
- (tornesamisk dialekt) (subst.) søskenbarn
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
belá lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- belá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- belá subst. ent. akkusativ
- belá subst. ent. genitiv
- belá subst. ent. nominativ