belljes (adj.)
-
som hører godt
- Áhkku lea belljes.
- Bestemor har god hørsel.
- Sarvva lea belljes ja njunnes.
- Elgen hører og lukter godt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
belljes lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- belljes Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- belljes adj. ent. nominativ