biđđit (verb)
- (om å steike litt i panna) (verb) steike
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
biđđit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- biđđit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biđđit verb transitiv infinitiv
- biđđit verb transitiv
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ