biebmu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
biebmu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- biebmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biebmat verb transitiv imperativ 1.p.tot.
- biebmu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biebmu subst. ent. nominativ