presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bieguhan bieguhin
2.p.ent. (don) bieguhat bieguhit
3.p.ent. (son) bieguha bieguhii
1.p.tot. (moai) bieguhetne bieguheimme
2.p.tot. (doai) bieguheahppi bieguheidde
3.p.tot. (soai) bieguheaba bieguheigga
1.p.flt. (mii) bieguhat
(mii) bieguhit
bieguheimmet
2.p.flt. (dii) bieguhehpet bieguheiddet
3.p.flt. (sii) bieguhit bieguhedje
presens nektingsform
(odne in) biegut
preteritum nektingsform
(ikte in) bieguhan
perf.partisipp
(lean) bieguhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biegut
imperativ 2.p.tot.
(til to) bieguheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bieguhehket
Eanet sojahanhámit →

bieguhit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bieguhan bieguhin
2.p.ent. (don) bieguhat bieguhit
3.p.ent. (son) bieguha bieguhii
1.p.tot. (moai) bieguhetne bieguheimme
2.p.tot. (doai) bieguheahppi bieguheidde
3.p.tot. (soai) bieguheaba bieguheigga
1.p.flt. (mii) bieguhat
(mii) bieguhit
bieguheimmet
2.p.flt. (dii) bieguhehpet bieguheiddet
3.p.flt. (sii) bieguhit bieguhedje
presens nektingsform
(odne in) biegut
preteritum nektingsform
(ikte in) bieguhan
perf.partisipp
(lean) bieguhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biegut
imperativ 2.p.tot.
(til to) bieguheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bieguhehket
Eanet sojahanhámit →
bieguhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bieguhit verb transitiv infinitiv
  • bieguhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bieguhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • bieguhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bieguhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bieguhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bieguhit verb transitiv infinitiv
  • bieguhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bieguhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • bieguhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
biehkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biehkut verb intransitiv
Der/h
  • avledning: -h verb transitiv infinitiv
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.