presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biehtadan biehtadin
2.p.ent. (don) biehtadat biehtadit
3.p.ent. (son) biehtada biehtadii
1.p.tot. (moai) biehtadetne biehtadeimme
2.p.tot. (doai) biehtadeahppi biehtadeidde
3.p.tot. (soai) biehtadeaba biehtadeigga
1.p.flt. (mii) biehtadat
(mii) biehtadit
biehtadeimmet
2.p.flt. (dii) biehtadehpet biehtadeiddet
3.p.flt. (sii) biehtadit biehtadedje
presens nektingsform
(odne in) biehtat
preteritum nektingsform
(ikte in) biehtadan
perf.partisipp
(lean) biehtadan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biehtat
imperativ 2.p.tot.
(til to) biehtadeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) biehtadehket
Eanet sojahanhámit →

biehtadit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biehtadan biehtadin
2.p.ent. (don) biehtadat biehtadit
3.p.ent. (son) biehtada biehtadii
1.p.tot. (moai) biehtadetne biehtadeimme
2.p.tot. (doai) biehtadeahppi biehtadeidde
3.p.tot. (soai) biehtadeaba biehtadeigga
1.p.flt. (mii) biehtadat
(mii) biehtadit
biehtadeimmet
2.p.flt. (dii) biehtadehpet biehtadeiddet
3.p.flt. (sii) biehtadit biehtadedje
presens nektingsform
(odne in) biehtat
preteritum nektingsform
(ikte in) biehtadan
perf.partisipp
(lean) biehtadan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biehtat
imperativ 2.p.tot.
(til to) biehtadeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) biehtadehket
Eanet sojahanhámit →
biehtadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biehtadit verb transitiv infinitiv
  • biehtadit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • biehtadit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • biehtadit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

biehtadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

biehtadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biehtadit verb transitiv infinitiv
  • biehtadit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • biehtadit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • biehtadit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.